Utspraak op Platt: /aftɔːkəln/
Verb
Sülven: af·ta·keln
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
[2]
Randwoortschatt
Figurativ
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Du sühst ja teemlich aftakelt ut.

Verbformen:

Infinitiv:
af­ta­keln
PPP:
af­ta­kelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ta­kel af
du ta­kelst af
he/se/dat ta­kelt af
wi ta­kelt af
ji ta­kelt af
se ta­kelt af
Vergangen Tiet:
ik ta­kel af
du ta­kelst af
he/se/dat ta­kel af
wi ta­keln af
ji ta­keln af
se ta­keln af
Perfekt:
ik heff af­ta­kelt
du hest af­ta­kelt
he/se/dat hett af­ta­kelt
wi hebbt af­ta­kelt
ji hebbt af­ta­kelt
se hebbt af­ta­kelt
Kunjunktiv:
ik ta­kel af
du ta­kelst af
he/se/dat ta­kel af
wi ta­keln af
ji ta­keln af
se ta­keln af
Imperativ:
ta­kel af!
ta­kelt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + takeln