Utspraak op Platt: /fəɾkviːn̩/ 🔊︎
Verb
Sülven: ver·quie·nen
[1]
Opbowoortschatt
Bispelen:
Ik föhl mi so krank. Ik verquien noch ganz

Verbformen:

Infinitiv:
ver­quie­nen
PPP:
ver­quient
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­quien
du ver­quienst
he/se/dat ver­quient
wi ver­quient
ji ver­quient
se ver­quient
Vergangen Tiet:
ik ver­quien
du ver­quienst
he/se/dat ver­quien
wi ver­quie­nen
ji ver­quie­nen
se ver­quie­nen
Perfekt:
ik bün ver­quient
du büst ver­quient
he/se/dat is ver­quient
wi sünd ver­quient
ji sünd ver­quient
se sünd ver­quient
Kunjunktiv:
ik ver­quien
du ver­quienst
he/se/dat ver­quien
wi ver­quie­nen
ji ver­quie­nen
se ver­quie­nen
Imperativ:
ver­quien!
ver­quient!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + quienen