Utspraak op Platt: /dœ͡ɐlɪɡn̩/
Verb
Sülven: dör·lig·gen
[1]
Opbowoortschatt
sik ~
plattdüütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
De Matrass is al ganz dörlegen.

Verbformen:

Infinitiv:
dör­lig­gen
PPP:
dör­le­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ligg dör
du ligg­st dör
he/se/dat ligg­t dör
wi ligg­t dör
ji ligg­t dör
se ligg­t dör
Vergangen Tiet:
ik leeg dör
du leegst dör
he/se/dat leeg dör
wi le­gen dör
ji le­gen dör
se le­gen dör
Perfekt:
ik heff dör­le­gen
du hest dör­le­gen
he/se/dat hett dör­le­gen
wi hebbt dör­le­gen
ji hebbt dör­le­gen
se hebbt dör­le­gen
Kunjunktiv:
ik leeg dör
du leegst dör
he/se/dat leeg dör
wi le­gen dör
ji le­gen dör
se le­gen dör
Imperativ:
ligg dör!
ligg­t dör!
Infinitiv:
dör­lig­gen
PPP:
dör­le­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ligg dör
du ligg­st dör
he/se/dat ligg­t dör
wi ligg­t dör
ji ligg­t dör
se ligg­t dör
Vergangen Tiet:
ik lagg dör
du lagg­st dör
he/se/dat lagg dör
wi lag­gen dör
ji lag­gen dör
se lag­gen dör
Perfekt:
ik heff dör­le­gen
du hest dör­le­gen
he/se/dat hett dör­le­gen
wi hebbt dör­le­gen
ji hebbt dör­le­gen
se hebbt dör­le­gen
Kunjunktiv:
ik lagg dör
du lagg­st dör
he/se/dat lagg dör
wi lag­gen dör
ji lag­gen dör
se lag­gen dör
Imperativ:
ligg dör!
ligg­t dör!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: dör + liggen