pupperig op Plattdüütsch

Utspraak op Platt: /pʊpəɾɪç/

Adjektiv

Sülven: pup·pe·rig

pupperiger pupperigst

[1]

Koort

Randwoortschatt

plattdüütsch:

beverig, opreegt

düütsch:

zittrig

unruhig

nedderlandsch:

opgewonden

onrustig

engelsch:

excited

Bispelen:

As ik in ’t Radio höört heff, dat en Fleger afstörkt is, weer mi opmaal so pupperig tomoot. Denn miene Dochter weer doch jüst op ’n Trüggweg von ehre Reis!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: puppern + -ig

Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.