Utspraak op Platt: /ɔpɾapəln/
Verb
Sülven: op·rap·peln
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
sik ~
plattdüütsch:
wedder op de Been kamen
düütsch:
sich aufrappeln
aufstehen
sich aufraffen
nedderlandsch:
opkrabbelen
engelsch:
pick oneself up
Bispelen:
He füll dal, aver he kunn sik denn doch noch wedder oprappeln.

Verbformen:

Infinitiv:
op­rap­peln
PPP:
op­rap­pelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik rap­pel op
du rap­pelst op
he/se/dat rap­pelt op
wi rap­pelt op
ji rap­pelt op
se rap­pelt op
Vergangen Tiet:
ik rap­pel op
du rap­pelst op
he/se/dat rap­pel op
wi rap­peln op
ji rap­peln op
se rap­peln op
Perfekt:
ik heff op­rap­pelt
du hest op­rap­pelt
he/se/dat hett op­rap­pelt
wi hebbt op­rap­pelt
ji hebbt op­rap­pelt
se hebbt op­rap­pelt
Kunjunktiv:
ik rap­pel op
du rap­pelst op
he/se/dat rap­pel op
wi rap­peln op
ji rap­peln op
se rap­peln op
Imperativ:
rap­pel op!
rap­pelt op!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: op + rappeln
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.