Utspraak op Platt: /dɔːlhaʊ̯ən/
Verb
Sülven: dal·hau·en
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
dör Hauen to Fall bringen
düütsch:
herunterhauen
herunterstoßen
Bispelen:
He hett mit en Stang de Äppel von’n Boom dalhaut.

Verbformen:

Infinitiv:
dal­hau­en
PPP:
dal­haut
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik hau dal
du haust dal
he/se/dat haut dal
wi haut dal
ji haut dal
se haut dal
Vergangen Tiet:
ik hau dal
du haust dal
he/se/dat hau dal
wi haun dal
ji haun dal
se haun dal
Perfekt:
ik heff dal­haut
du hest dal­haut
he/se/dat hett dal­haut
wi hebbt dal­haut
ji hebbt dal­haut
se hebbt dal­haut
Kunjunktiv:
ik hau dal
du haust dal
he/se/dat hau dal
wi haun dal
ji haun dal
se haun dal
Imperativ:
hau dal!
haut dal!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: dal + hauen

Tohoopsett Wöör:

dal
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.