Utspraak op Platt: /hʊnblaf/
Substantiv
Sülven: Hunn·blaff
Plural: Hunn­blaf­fen m de Hunn­blaff
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
dat Blaffen von en Hund
düütsch:
Hundegebell
nedderlandsch:
hondengeblaf
engelsch:
bark
a single bark
Bispelen:
Morgens leeg dat Dörp noch still dor, bloots en Hunnblaff weer von wiet weg to hören.
Audiodatei, de de Ünnerbedüden illustreert
Amada44, CC BY-SA 3.0
[2]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
Weg, so wiet as man dat Blaffen von en Hund hören kann
düütsch:
Katzensprung
die deutschen Begriffe werden ähnlich verwendet, unterscheiden sich aber deutlich im mentalen Bild, das hervorgerufen wird
Steinwurf
nedderlandsch:
steenworp
wip
engelsch:
stone's throw
puddle jump
Bispelen:
Wo is denn de Post? — Man jümmer hier de Straat dal, denn is dat bloots noch en Hunnblaff.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Hund + Blaff
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.