Utspraak op Platt: /fəɾʃɔːmt/
Adjektiv
Sülven: ver·schaamt
verschamter verschaamtst
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
coy
Bispelen:
He keek mi ganz verschaamt an.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + schamen