Utspraak op Platt: /bəplakn̩/
Verb
Sülven: be·pla·cken
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
smuddelig maken
düütsch:
beflecken
beschmutzen
nedderlandsch:
bevlekken
bekladden
engelsch:
stain
speckle
Bispelen:
Dat Kind hett sik wedder beplackt.

Verbformen:

Infinitiv:
be­pla­cken
PPP:
be­pla­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik be­plack
du be­pla­ckst
he/se/dat be­pla­ckt
wi be­pla­ckt
ji be­pla­ckt
se be­pla­ckt
Vergangen Tiet:
ik be­plack
du be­pla­ckst
he/se/dat be­plack
wi be­pla­cken
ji be­pla­cken
se be­pla­cken
Perfekt:
ik heff be­pla­ckt
du hest be­pla­ckt
he/se/dat hett be­pla­ckt
wi hebbt be­pla­ckt
ji hebbt be­pla­ckt
se hebbt be­pla­ckt
Kunjunktiv:
ik be­plack
du be­pla­ckst
he/se/dat be­plack
wi be­pla­cken
ji be­pla­cken
se be­pla­cken
Imperativ:
be­plack!
be­pla­ckt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: be- + Plack
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.