Utspraak op Platt: /anmaɪ̯n/
Verb
Sülven: an·meihn
[1]
Opbowoortschatt

Verbformen:

Infinitiv:
an­meihn
PPP:
an­meiht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik meih an
du meihst an
he/se/dat meiht an
wi meiht an
ji meiht an
se meiht an
Vergangen Tiet:
ik meih an
du meihst an
he/se/dat meih an
wi meihn an
ji meihn an
se meihn an
Perfekt:
ik heff an­meiht
du hest an­meiht
he/se/dat hett an­meiht
wi hebbt an­meiht
ji hebbt an­meiht
se hebbt an­meiht
Kunjunktiv:
ik meih an
du meihst an
he/se/dat meih an
wi meihn an
ji meihn an
se meihn an
Imperativ:
meih an!
meiht an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + meihn