Utspraak op Platt: /vɛdɐkɛn̩/
Verb
Sülven: wed·der·ken·nen
[1]
Opbowoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
wed­der­ken­nen
PPP:
wed­der­kenn­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kenn wedder
du kenn­st wedder
he/se/dat kenn­t wedder
wi kenn­t wedder
ji kenn­t wedder
se kenn­t wedder
Vergangen Tiet:
ik kenn wedder
du kenn­st wedder
he/se/dat kenn wedder
wi ken­nen wedder
ji ken­nen wedder
se ken­nen wedder
Perfekt:
ik heff wed­der­kenn­t
du hest wed­der­kenn­t
he/se/dat hett wed­der­kenn­t
wi hebbt wed­der­kenn­t
ji hebbt wed­der­kenn­t
se hebbt wed­der­kenn­t
Kunjunktiv:
ik kenn wedder
du kenn­st wedder
he/se/dat kenn wedder
wi ken­nen wedder
ji ken­nen wedder
se ken­nen wedder
Imperativ:
kenn wedder!
kenn­t wedder!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: wedder + kennen