Utspraak op Platt: /vɛçɾʊln̩/
Verb
Sülven: weg·rul·len
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
dör Rullen sik von en Oort weg bewegen
düütsch:
wegrollen
davonrollen
nedderlandsch:
wegrollen
verrollen
engelsch:
roll away
Bispelen:
Ik harr de Handbrems vergeten un dat Auto füng an wegtorullen.

Verbformen:

Infinitiv:
weg­rul­len
PPP:
weg­rull­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik rull weg
du rull­st weg
he/se/dat rull­t weg
wi rull­t weg
ji rull­t weg
se rull­t weg
Vergangen Tiet:
ik rull weg
du rull­st weg
he/se/dat rull weg
wi rul­len weg
ji rul­len weg
se rul­len weg
Perfekt:
ik bün weg­rull­t
du büst weg­rull­t
he/se/dat is weg­rull­t
wi sünd weg­rull­t
ji sünd weg­rull­t
se sünd weg­rull­t
Kunjunktiv:
ik rull weg
du rull­st weg
he/se/dat rull weg
wi rul­len weg
ji rul­len weg
se rul­len weg
Imperativ:
rull weg!
rull­t weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + rullen

Tohoopsett Wöör:

weg
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.