Utspraak op Platt: /afhɔu̯ln̩/
Verb
Sülven: af·ho·len
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik kunn em dor nich von afholen, dat to doon.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
af­ho­len
PPP:
af­ho­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik hool af
du höll­st af
he/se/dat höll­t af
wi hoolt af
ji hoolt af
se hoolt af
Vergangen Tiet:
ik hööl af
du höölst af
he/se/dat hööl af
wi hö­len af
ji hö­len af
se hö­len af
Perfekt:
ik heff af­ho­len
du hest af­ho­len
he/se/dat hett af­ho­len
wi hebbt af­ho­len
ji hebbt af­ho­len
se hebbt af­ho­len
Kunjunktiv:
ik hööl af
du höölst af
he/se/dat hööl af
wi hö­len af
ji hö­len af
se hö­len af
Imperativ:
hool af!
hoolt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + holen