Utspraak op Platt: /annɪbəln/
Verb
Sülven: an·nib·beln
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
[2]
Randwoortschatt
sik ~

Verbformen:

Infinitiv:
an­nib­beln
PPP:
an­nib­belt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik nib­bel an
du nib­belst an
he/se/dat nib­belt an
wi nib­belt an
ji nib­belt an
se nib­belt an
Vergangen Tiet:
ik nib­bel an
du nib­belst an
he/se/dat nib­bel an
wi nib­beln an
ji nib­beln an
se nib­beln an
Perfekt:
ik heff an­nib­belt
du hest an­nib­belt
he/se/dat hett an­nib­belt
wi hebbt an­nib­belt
ji hebbt an­nib­belt
se hebbt an­nib­belt
Kunjunktiv:
ik nib­bel an
du nib­belst an
he/se/dat nib­bel an
wi nib­beln an
ji nib­beln an
se nib­beln an
Imperativ:
nib­bel an!
nib­belt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + nibbeln