Utspraak op Platt: /dœ͡ɐʃyːɾən/
Verb
Sülven: dör·schü·ren
[1]
Opbowoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Dat Knee von de Büx is dörschüürt. Dor mutt ik en Flick opsetten.

Verbformen:

Infinitiv:
dör­schü­ren
PPP:
dör­schüürt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schüür dör
du schüürst dör
he/se/dat schüürt dör
wi schüürt dör
ji schüürt dör
se schüürt dör
Vergangen Tiet:
ik schüür dör
du schüürst dör
he/se/dat schüür dör
wi schü­ren dör
ji schü­ren dör
se schü­ren dör
Perfekt:
ik heff dör­schüürt
du hest dör­schüürt
he/se/dat hett dör­schüürt
wi hebbt dör­schüürt
ji hebbt dör­schüürt
se hebbt dör­schüürt
Kunjunktiv:
ik schüür dör
du schüürst dör
he/se/dat schüür dör
wi schü­ren dör
ji schü­ren dör
se schü­ren dör
Imperativ:
schüür dör!
schüürt dör!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: dör + schüren