Utspraak op Platt: /dœ͡ɐɡɔːn/
Verb
Sülven: dör·gahn
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Wi sünd dör de Poort dörgahn.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
De Peer sünd em dörgahn.

Verbformen:

Infinitiv:
dör­gahn
PPP:
dör­gahn
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik gah dör
du geihst dör
he/se/dat geiht dör
wi gaht dör
ji gaht dör
se gaht dör
Vergangen Tiet:
ik güng dör
du güngst dör
he/se/dat güng dör
wi güng­en dör
ji güng­en dör
se güng­en dör
Perfekt:
ik bün dör­gahn
du büst dör­gahn
he/se/dat is dör­gahn
wi sünd dör­gahn
ji sünd dör­gahn
se sünd dör­gahn
Kunjunktiv:
ik güng dör
du güngst dör
he/se/dat güng dör
wi güng­en dör
ji güng­en dör
se güng­en dör
Imperativ:
gah dör!
gaht dör!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: dör + gahn