Utspraak op Platt: /ɡɾɔfsnuːtɪç/
Adjektiv
Sülven: groff·snu·tig
groffsnutiger groffsnutigst
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Se hett ganz groffsnutig mit mi snackt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: groff + Snuut + -ig