Utspraak op Platt: /ɔpvɛːn/
Verb
Sülven: op·we·en
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik weer al froh op.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
Is dor noch Koken? — Nee, de is al op.
[3]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Schall de Döör opween?

Verbformen:

Infinitiv:
op­we­en
PPP:
op­ween
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bün op
du büst op
he/se/dat is op
wi sünd op
ji sünd op
se sünd op
Vergangen Tiet:
ik weer op
du weerst op
he/se/dat weer op
wi we­ren op
ji we­ren op
se we­ren op
Perfekt:
ik bün op­ween
du büst op­ween
he/se/dat is op­ween
wi sünd op­ween
ji sünd op­ween
se sünd op­ween
Kunjunktiv:
ik weer op
du weerst op
he/se/dat weer op
wi we­ren op
ji we­ren op
se we­ren op
Imperativ:
bün op!
sünd op!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: op + ween