Utspraak op Platt: /afspɔːɾən/
Verb
Sülven: af·spo·ren
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­spo­ren
PPP:
af­spoort
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik spoor af
du spoorst af
he/se/dat spoort af
wi spoort af
ji spoort af
se spoort af
Vergangen Tiet:
ik spoor af
du spoorst af
he/se/dat spoor af
wi spo­ren af
ji spo­ren af
se spo­ren af
Perfekt:
ik heff af­spoort
du hest af­spoort
he/se/dat hett af­spoort
wi hebbt af­spoort
ji hebbt af­spoort
se hebbt af­spoort
Kunjunktiv:
ik spoor af
du spoorst af
he/se/dat spoor af
wi spo­ren af
ji spo­ren af
se spo­ren af
Imperativ:
spoor af!
spoort af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + sporen