Utspraak op Platt: /uːtluːɾən/
Verb
Sülven: ut·lu·ren
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Nu hett dat utluurt. De Regen is vörbi.
[3]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
ut­lu­ren
PPP:
ut­luurt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik luur ut
du luurst ut
he/se/dat luurt ut
wi luurt ut
ji luurt ut
se luurt ut
Vergangen Tiet:
ik luur ut
du luurst ut
he/se/dat luur ut
wi lu­ren ut
ji lu­ren ut
se lu­ren ut
Perfekt:
ik heff ut­luurt
du hest ut­luurt
he/se/dat hett ut­luurt
wi hebbt ut­luurt
ji hebbt ut­luurt
se hebbt ut­luurt
Kunjunktiv:
ik luur ut
du luurst ut
he/se/dat luur ut
wi lu­ren ut
ji lu­ren ut
se lu­ren ut
Imperativ:
luur ut!
luurt ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + luren