Utspraak op Platt: /hɛnlaŋn̩/
Verb
Sülven: hen·lan·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Lang maal hen un giff mi dat Solt.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Kannst du ehr maal dat Solt henlangen?
[3]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
hen­lan­gen
PPP:
hen­lan­gt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik lan­g hen
du lan­gst hen
he/se/dat lan­gt hen
wi lan­gt hen
ji lan­gt hen
se lan­gt hen
Vergangen Tiet:
ik lan­g hen
du lan­gst hen
he/se/dat lan­g hen
wi lan­gen hen
ji lan­gen hen
se lan­gen hen
Perfekt:
ik heff hen­lan­gt
du hest hen­lan­gt
he/se/dat hett hen­lan­gt
wi hebbt hen­lan­gt
ji hebbt hen­lan­gt
se hebbt hen­lan­gt
Kunjunktiv:
ik lan­g hen
du lan­gst hen
he/se/dat lan­g hen
wi lan­gen hen
ji lan­gen hen
se lan­gen hen
Imperativ:
lan­g hen!
lan­gt hen!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: hen + langen