Utspraak op Platt: /vɛçvɔːɾən/
Verb
Sülven: weg·woh·ren
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
weg­woh­ren
PPP:
weg­wohrt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wohr weg
du wohrst weg
he/se/dat wohrt weg
wi wohrt weg
ji wohrt weg
se wohrt weg
Vergangen Tiet:
ik wohr weg
du wohrst weg
he/se/dat wohr weg
wi woh­ren weg
ji woh­ren weg
se woh­ren weg
Perfekt:
ik heff weg­wohrt
du hest weg­wohrt
he/se/dat hett weg­wohrt
wi hebbt weg­wohrt
ji hebbt weg­wohrt
se hebbt weg­wohrt
Kunjunktiv:
ik wohr weg
du wohrst weg
he/se/dat wohr weg
wi woh­ren weg
ji woh­ren weg
se woh­ren weg
Imperativ:
wohr weg!
wohrt weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + wohren