Utspraak op Platt: /afslɔːn/
Verb
Sülven: af·slahn
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Keerl seeg so öddelig ut. Ik heff afslahn as he mi to’n Dans beden hett.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:

Seggwiesen un Utdrück:

Water afslahn
[3]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­slahn
PPP:
af­slahn
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik slah af
du sleihst af
he/se/dat sleiht af
wi slaht af
ji slaht af
se slaht af
Vergangen Tiet:
ik slöög af
du slöögst af
he/se/dat slöög af
wi slö­gen af
ji slö­gen af
se slö­gen af
Perfekt:
ik heff af­slahn
du hest af­slahn
he/se/dat hett af­slahn
wi hebbt af­slahn
ji hebbt af­slahn
se hebbt af­slahn
Kunjunktiv:
ik slöög af
du slöögst af
he/se/dat slöög af
wi slö­gen af
ji slö­gen af
se slö­gen af
Imperativ:
slah af!
slaht af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + slahn