Utspraak op Platt: /øːvɐfaln̩/
Verb
Sülven: ö·ver·fal·len
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
angriepen un dormit överraschen
düütsch:
überfallen
nedderlandsch:
overvallen
engelsch:
raid
hold up
Bispelen:
He hett en Bank överfullen un is in’t Kaschott lannt.

Verbformen:

Infinitiv:
ö­ver­fal­len
PPP:
ö­ver­ful­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ö­ver­fall
du ö­ver­fall­st
he/se/dat ö­ver­fall­t
wi ö­ver­fall­t
ji ö­ver­fall­t
se ö­ver­fall­t
Vergangen Tiet:
ik ö­ver­füll
du ö­ver­füll­st
he/se/dat ö­ver­füll
wi ö­ver­fül­len
ji ö­ver­fül­len
se ö­ver­fül­len
Perfekt:
ik heff ö­ver­ful­len
du hest ö­ver­ful­len
he/se/dat hett ö­ver­ful­len
wi hebbt ö­ver­ful­len
ji hebbt ö­ver­ful­len
se hebbt ö­ver­ful­len
Kunjunktiv:
ik ö­ver­füll
du ö­ver­füll­st
he/se/dat ö­ver­füll
wi ö­ver­fül­len
ji ö­ver­fül­len
se ö­ver­fül­len
Imperativ:
ö­ver­fall!
ö­ver­fall­t!
Noordnedder­sassisch
Infinitiv:
ö­ver­fal­len
PPP:
ö­ver­fal­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ö­ver­fall
du ö­ver­fall­st
he/se/dat ö­ver­fall­t
wi ö­ver­fall­t
ji ö­ver­fall­t
se ö­ver­fall­t
Vergangen Tiet:
ik ö­ver­full
du ö­ver­full­st
he/se/dat ö­ver­full
wi ö­ver­ful­len
ji ö­ver­ful­len
se ö­ver­ful­len
Perfekt:
ik heff ö­ver­fal­len
du hest ö­ver­fal­len
he/se/dat hett ö­ver­fal­len
wi hebbt ö­ver­fal­len
ji hebbt ö­ver­fal­len
se hebbt ö­ver­fal­len
Kunjunktiv:
ik ö­ver­full
du ö­ver­full­st
he/se/dat ö­ver­full
wi ö­ver­ful­len
ji ö­ver­ful­len
se ö­ver­ful­len
Imperativ:
ö­ver­fall!
ö­ver­fall­t!
Prüßisch

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: över + fallen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.