Verb
Sülven: lan·nen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Kolumbus wull na Indien, is denn aver in Amerika lannt.
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik heff de verkehrte Döör nahmen un bün in de Bessenkamer lannt.

Verbformen:

Infinitiv:
lan­nen
PPP:
lann­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik lann
du lann­st
he/se/dat lann­t
wi lann­t
ji lann­t
se lann­t
Vergangen Tiet:
ik lann
du lann­st
he/se/dat lann
wi lan­nen
ji lan­nen
se lan­nen
Perfekt:
ik bün lann­t
du büst lann­t
he/se/dat is lann­t
wi sünd lann­t
ji sünd lann­t
se sünd lann­t
Kunjunktiv:
ik lann
du lann­st
he/se/dat lann
wi lan­nen
ji lan­nen
se lan­nen
Imperativ:
lann!
lann­t!

Etymologie:

Woort afleidt von: Land