Utspraak op Platt: /tɔu̯hɔˑu̯ppakn̩/
Verb
Sülven: to·hoop·pa·cken
[1]
Randwoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Noah müss oppassen, dat he nich Löwen un Gazellen tohooppackt.

Verbformen:

Infinitiv:
to­hoop­pa­cken
PPP:
to­hoop­pa­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik pack tohoop
du pa­ckst tohoop
he/se/dat pa­ckt tohoop
wi pa­ckt tohoop
ji pa­ckt tohoop
se pa­ckt tohoop
Vergangen Tiet:
ik pack tohoop
du pa­ckst tohoop
he/se/dat pack tohoop
wi pa­cken tohoop
ji pa­cken tohoop
se pa­cken tohoop
Perfekt:
ik heff to­hoop­pa­ckt
du hest to­hoop­pa­ckt
he/se/dat hett to­hoop­pa­ckt
wi hebbt to­hoop­pa­ckt
ji hebbt to­hoop­pa­ckt
se hebbt to­hoop­pa­ckt
Kunjunktiv:
ik pack tohoop
du pa­ckst tohoop
he/se/dat pack tohoop
wi pa­cken tohoop
ji pa­cken tohoop
se pa­cken tohoop
Imperativ:
pack tohoop!
pa­ckt tohoop!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: tohoop + packen