Utspraak op Platt: /fəɾkløːy̯n̩/
Verb
Sülven: ver·klö·nen
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
klönen un dor goornich bi marken, wo de Tiet vergeiht
düütsch:
verplaudern
verplauschen
nedderlandsch:
verkletsen
Bispelen:
Wi wullen bloots kott telefoneren, aver denn hebbt wi doch en gode Stünn verklöönt.

Verbformen:

Infinitiv:
ver­klö­nen
PPP:
ver­klöönt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­klöön
du ver­klöönst
he/se/dat ver­klöönt
wi ver­klöönt
ji ver­klöönt
se ver­klöönt
Vergangen Tiet:
ik ver­klöön
du ver­klöönst
he/se/dat ver­klöön
wi ver­klö­nen
ji ver­klö­nen
se ver­klö­nen
Perfekt:
ik heff ver­klöönt
du hest ver­klöönt
he/se/dat hett ver­klöönt
wi hebbt ver­klöönt
ji hebbt ver­klöönt
se hebbt ver­klöönt
Kunjunktiv:
ik ver­klöön
du ver­klöönst
he/se/dat ver­klöön
wi ver­klö­nen
ji ver­klö­nen
se ver­klö­nen
Imperativ:
ver­klöön!
ver­klöönt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + klönen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.