Utspraak op Platt: /ɔptɛɪ̯kn̩/
Verb
Sülven: op·te·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Siet 1873 warrt op Helgoland dat Wedder optekent.

Verbformen:

Infinitiv:
op­te­ken
PPP:
op­te­kent
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik te­ken op
du te­kenst op
he/se/dat te­kent op
wi te­kent op
ji te­kent op
se te­kent op
Vergangen Tiet:
ik te­ken op
du te­kenst op
he/se/dat te­ken op
wi te­ken op
ji te­ken op
se te­ken op
Perfekt:
ik heff op­te­kent
du hest op­te­kent
he/se/dat hett op­te­kent
wi hebbt op­te­kent
ji hebbt op­te­kent
se hebbt op­te­kent
Kunjunktiv:
ik te­ken op
du te­kenst op
he/se/dat te­ken op
wi te­ken op
ji te­ken op
se te­ken op
Imperativ:
te­ken op!
te­kent op!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: op + teken