Utspraak op Platt: /fasthɔu̯ln̩/
Verb
Sülven: fast·ho·len
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik deed beswiemeln un müss mi fastholen.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
fast­ho­len
PPP:
fast­ho­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik hool fast
du höll­st fast
he/se/dat höll­t fast
wi hoolt fast
ji hoolt fast
se hoolt fast
Vergangen Tiet:
ik hööl fast
du höölst fast
he/se/dat hööl fast
wi hö­len fast
ji hö­len fast
se hö­len fast
Perfekt:
ik heff fast­ho­len
du hest fast­ho­len
he/se/dat hett fast­ho­len
wi hebbt fast­ho­len
ji hebbt fast­ho­len
se hebbt fast­ho­len
Kunjunktiv:
ik hööl fast
du höölst fast
he/se/dat hööl fast
wi hö­len fast
ji hö­len fast
se hö­len fast
Imperativ:
hool fast!
hoolt fast!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: fast + holen