Utspraak op Platt: /føː͡ɐʃuːm̩/
Verb
Sülven: vör·schu·ven
[1]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
na vörn schuven
düütsch:
vorschieben
Bispelen:
Kannst du de Kummood en beten vörschuven, dat ik dor achter sugen kann?
[2]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
vör wat schuven
düütsch:
vorschieben
Bispelen:
Schuuv den Grinnel vör, dat nüms rinkummt.

Verbformen:

Infinitiv:
vör­schu­ven
PPP:
vör­scha­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schuuv vör
du schuff­st vör
he/se/dat schuff­t vör
wi schuuvt vör
ji schuuvt vör
se schuuvt vör
Vergangen Tiet:
ik schööv vör
du schöövst vör
he/se/dat schööv vör
wi schö­ven vör
ji schö­ven vör
se schö­ven vör
Perfekt:
ik heff vör­scha­ven
du hest vör­scha­ven
he/se/dat hett vör­scha­ven
wi hebbt vör­scha­ven
ji hebbt vör­scha­ven
se hebbt vör­scha­ven
Kunjunktiv:
ik schööv vör
du schöövst vör
he/se/dat schööv vör
wi schö­ven vör
ji schö­ven vör
se schö­ven vör
Imperativ:
schuuv vör!
schuuvt vör!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: vör + schuven
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.