Utspraak op Platt: /nɔːsnakn̩/
Verb
Sülven: na·sna·cken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Snack mi na!
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
wat över annere verbreden
düütsch:
nedderlandsch:
Bispelen:
Ik will mi nix nasnacken laten.

Verbformen:

Infinitiv:
na­sna­cken
PPP:
na­sna­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik snack na
du sna­ckst na
he/se/dat sna­ckt na
wi sna­ckt na
ji sna­ckt na
se sna­ckt na
Vergangen Tiet:
ik snack na
du sna­ckst na
he/se/dat snack na
wi sna­cken na
ji sna­cken na
se sna­cken na
Perfekt:
ik heff na­sna­ckt
du hest na­sna­ckt
he/se/dat hett na­sna­ckt
wi hebbt na­sna­ckt
ji hebbt na­sna­ckt
se hebbt na­sna­ckt
Kunjunktiv:
ik snack na
du sna­ckst na
he/se/dat snack na
wi sna­cken na
ji sna­cken na
se sna­cken na
Imperativ:
snack na!
sna­ckt na!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: na + snacken