Utspraak op Platt: /kapt͡saɪ̯zn̩/
Verb
Sülven: kapp·zei·sen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Blücher is 1915 kappzeist un ünnergahn.
[2]
Randwoortschatt
Figurativ
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
De Wagen is in’n Graven raakt un kappzeist.

Verbformen:

Infinitiv:
kapp­zei­sen
PPP:
kapp­zeist
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kapp­zeis
du kapp­zeist
he/se/dat kapp­zeist
wi kapp­zeist
ji kapp­zeist
se kapp­zeist
Vergangen Tiet:
ik kapp­zeis
du kapp­zeist
he/se/dat kapp­zeis
wi kapp­zei­sen
ji kapp­zei­sen
se kapp­zei­sen
Perfekt:
ik bün kapp­zeist
du büst kapp­zeist
he/se/dat is kapp­zeist
wi sünd kapp­zeist
ji sünd kapp­zeist
se sünd kapp­zeist
Kunjunktiv:
ik kapp­zeis
du kapp­zeist
he/se/dat kapp­zeis
wi kapp­zei­sen
ji kapp­zei­sen
se kapp­zei­sen
Imperativ:
kapp­zeis!
kapp­zeist!