Utspraak op Platt: /afʃɾɔːpm̩/
Verb
Sülven: af·schra·pen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
af­schra­pen
PPP:
af­schraapt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schraap af
du schraapst af
he/se/dat schraapt af
wi schraapt af
ji schraapt af
se schraapt af
Vergangen Tiet:
ik schraap af
du schraapst af
he/se/dat schraap af
wi schra­pen af
ji schra­pen af
se schra­pen af
Perfekt:
ik heff af­schraapt
du hest af­schraapt
he/se/dat hett af­schraapt
wi hebbt af­schraapt
ji hebbt af­schraapt
se hebbt af­schraapt
Kunjunktiv:
ik schraap af
du schraapst af
he/se/dat schraap af
wi schra­pen af
ji schra­pen af
se schra­pen af
Imperativ:
schraap af!
schraapt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + schrapen