Utspraak op Platt: /ʏmlɛɡn̩/
Verb
Sülven: üm·leg·gen
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
Smuck, Kledaasch oder noch annere Saken üm en Deel von’t Lief nehmen
düütsch:
umlegen
Bispelen:
Dat weer buten koolt un ik heff mi en Schaal ümleggt.

Verbformen:

Infinitiv:
üm­leg­gen
PPP:
üm­legg­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik legg üm
du legg­st üm
he/se/dat legg­t üm
wi legg­t üm
ji legg­t üm
se legg­t üm
Vergangen Tiet:
ik leed üm
du leedst üm
he/se/dat leed üm
wi le­den üm
ji le­den üm
se le­den üm
Perfekt:
ik heff üm­legg­t
du hest üm­legg­t
he/se/dat hett üm­legg­t
wi hebbt üm­legg­t
ji hebbt üm­legg­t
se hebbt üm­legg­t
Kunjunktiv:
ik leed üm
du leedst üm
he/se/dat leed üm
wi le­den üm
ji le­den üm
se le­den üm
Imperativ:
legg üm!
legg­t üm!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: üm + leggen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.