Utspraak op Platt: /tvaɪ̯kɔːkn̩/
Verb
Sülven: twei·ka·ken
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He hett dat Fleesch tweikaakt.

Verbformen:

Infinitiv:
twei­ka­ken
PPP:
twei­kaakt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaak twei
du kaakst twei
he/se/dat kaakt twei
wi kaakt twei
ji kaakt twei
se kaakt twei
Vergangen Tiet:
ik kaak twei
du kaakst twei
he/se/dat kaak twei
wi ka­ken twei
ji ka­ken twei
se ka­ken twei
Perfekt:
ik heff twei­kaakt
du hest twei­kaakt
he/se/dat hett twei­kaakt
wi hebbt twei­kaakt
ji hebbt twei­kaakt
se hebbt twei­kaakt
Kunjunktiv:
ik kaak twei
du kaakst twei
he/se/dat kaak twei
wi ka­ken twei
ji ka­ken twei
se ka­ken twei
Imperativ:
kaak twei!
kaakt twei!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: twei + kaken