Utspraak op Platt: /hʏmpəln/
Verb
Sülven: hüm·peln
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
mehr warrn un en Hümpel billen
düütsch:
sich anhäufen
nedderlandsch:
opeenhopen
opstapelen
engelsch:
amass
heap
Bispelen:
Ik geev meist nix ut. Dat Geld hümpelt bi mi op’t Konto.

Verbformen:

Infinitiv:
hüm­peln
PPP:
hüm­pelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik hüm­pel
du hüm­pelst
he/se/dat hüm­pelt
wi hüm­pelt
ji hüm­pelt
se hüm­pelt
Vergangen Tiet:
ik hüm­pel
du hüm­pelst
he/se/dat hüm­pel
wi hüm­peln
ji hüm­peln
se hüm­peln
Perfekt:
ik heff hüm­pelt
du hest hüm­pelt
he/se/dat hett hüm­pelt
wi hebbt hüm­pelt
ji hebbt hüm­pelt
se hebbt hüm­pelt
Kunjunktiv:
ik hüm­pel
du hüm­pelst
he/se/dat hüm­pel
wi hüm­peln
ji hüm­peln
se hüm­peln
Imperativ:
hüm­pel!
hüm­pelt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Hümpel
Riemwöör
Identische Wöör ››› humpeln ❔︎
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.