Utspraak op Platt: /afzuːɡn̩/
Verb
Sülven: af·su·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik heff mi Fett afsugen laten.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Hest du dat Sofa ok afsagen?

Verbformen:

Infinitiv:
af­su­gen
PPP:
af­sa­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik suug af
du sügg­st af
he/se/dat sügg­t af
wi suugt af
ji suugt af
se suugt af
Vergangen Tiet:
ik söög af
du söögst af
he/se/dat söög af
wi sö­gen af
ji sö­gen af
se sö­gen af
Perfekt:
ik heff af­sa­gen
du hest af­sa­gen
he/se/dat hett af­sa­gen
wi hebbt af­sa­gen
ji hebbt af­sa­gen
se hebbt af­sa­gen
Kunjunktiv:
ik söög af
du söögst af
he/se/dat söög af
wi sö­gen af
ji sö­gen af
se sö­gen af
Imperativ:
suug af!
suugt af!
Infinitiv:
af­su­gen
PPP:
af­suugt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik suug af
du suugst af
he/se/dat suugt af
wi suugt af
ji suugt af
se suugt af
Vergangen Tiet:
ik suug af
du suugst af
he/se/dat suug af
wi su­gen af
ji su­gen af
se su­gen af
Perfekt:
ik heff af­suugt
du hest af­suugt
he/se/dat hett af­suugt
wi hebbt af­suugt
ji hebbt af­suugt
se hebbt af­suugt
Kunjunktiv:
ik suug af
du suugst af
he/se/dat suug af
wi su­gen af
ji su­gen af
se su­gen af
Imperativ:
suug af!
suugt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + sugen