Utspraak op Platt: /fəɾnaɪ̯n/
Verb
Sülven: ver·neihn
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Schall ik di dat Fell verneihn!?
[3]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
plattdüütsch:
Bispelen:
De Knecht hett de Deern verneiht.

Verbformen:

Infinitiv:
ver­neihn
PPP:
ver­neiht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­neih
du ver­neihst
he/se/dat ver­neiht
wi ver­neiht
ji ver­neiht
se ver­neiht
Vergangen Tiet:
ik ver­neih
du ver­neihst
he/se/dat ver­neih
wi ver­neihn
ji ver­neihn
se ver­neihn
Perfekt:
ik heff ver­neiht
du hest ver­neiht
he/se/dat hett ver­neiht
wi hebbt ver­neiht
ji hebbt ver­neiht
se hebbt ver­neiht
Kunjunktiv:
ik ver­neih
du ver­neihst
he/se/dat ver­neih
wi ver­neihn
ji ver­neihn
se ver­neihn
Imperativ:
ver­neih!
ver­neiht!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + neihn