Utspraak op Platt: /ɡɾʊln̩/
Verb
Sülven: grul·len
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
Grull föhlen
düütsch:
grollen
Groll gegen jemand hegen
nedderlandsch:
mokken
wrokken
engelsch:
resent
huff
Bispelen:
He grullt mi dat noch jümmer, dat ik dat dormaals daan heff.
[2]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
Meteorologie
plattdüütsch:
kabbeln, sik bewegen, luut ween
von de See, von Storm etc.
düütsch:
grollen
von Sturm
nedderlandsch:
rommelen
engelsch:
rumble
roll
Bispelen:
De See grullt dull un sleiht hen un her.

Verbformen:

Infinitiv:
grul­len
PPP:
grull­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik grull
du grull­st
he/se/dat grull­t
wi grull­t
ji grull­t
se grull­t
Vergangen Tiet:
ik grull
du grull­st
he/se/dat grull
wi grul­len
ji grul­len
se grul­len
Perfekt:
ik heff grull­t
du hest grull­t
he/se/dat hett grull­t
wi hebbt grull­t
ji hebbt grull­t
se hebbt grull­t
Kunjunktiv:
ik grull
du grull­st
he/se/dat grull
wi grul­len
ji grul­len
se grul­len
Imperativ:
grull!
grull­t!

Etymologie:

Woort afleidt von: Grull
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.