Utspraak op Platt: /vɛçɡɾɔːm̩/
Verb
Sülven: weg·gra·ven
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
dör Graven wegmaken
düütsch:
weggraben
Bispelen:
Se hebbt den Törf bet op’n Sand weggraavt.

Verbformen:

Infinitiv:
weg­gra­ven
PPP:
weg­gra­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik graav weg
du graavst weg
he/se/dat graavt weg
wi graavt weg
ji graavt weg
se graavt weg
Vergangen Tiet:
ik grööv weg
du gröövst weg
he/se/dat grööv weg
wi grö­ven weg
ji grö­ven weg
se grö­ven weg
Perfekt:
ik heff weg­gra­ven
du hest weg­gra­ven
he/se/dat hett weg­gra­ven
wi hebbt weg­gra­ven
ji hebbt weg­gra­ven
se hebbt weg­gra­ven
Kunjunktiv:
ik grööv weg
du gröövst weg
he/se/dat grööv weg
wi grö­ven weg
ji grö­ven weg
se grö­ven weg
Imperativ:
graav weg!
graavt weg!
Prüßisch
Infinitiv:
weg­gra­ven
PPP:
weg­graav­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik graav weg
du graavst weg
he/se/dat graavt weg
wi graavt weg
ji graavt weg
se graavt weg
Vergangen Tiet:
ik grööv weg
du gröövst weg
he/se/dat grööv weg
wi grö­ven weg
ji grö­ven weg
se grö­ven weg
Perfekt:
ik heff weg­graav­t
du hest weg­graav­t
he/se/dat hett weg­graav­t
wi hebbt weg­graav­t
ji hebbt weg­graav­t
se hebbt weg­graav­t
Kunjunktiv:
ik grööv weg
du gröövst weg
he/se/dat grööv weg
wi grö­ven weg
ji grö­ven weg
se grö­ven weg
Imperativ:
graav weg!
graavt weg!
Noordnedder­sassisch

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + graven

Tohoopsett Wöör:

weg
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.