Utspraak op Platt: /jabəlpɔt/
Substantiv
Sülven: Jab·bel·pott
Plural: Jab­bel­pött m de Jab­bel­pott
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
Person, de veel un gau snackt oder meckert
düütsch:
Meckerfritze
Quasselstrippe
jabbeln bezieht sich auf das schnelle Auf- und Zuklappen des Mundes, meistens, aber nicht zwingend, hat es den negativen Unterton des Meckerns
engelsch:
busymouth
especially a person who complains a lot
Bispelen:
Korl is en ollen Jabbelpott! Höör nich op em, de hett jümmer wat uttosetten.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: jabbeln + Pott
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.