Utspraak op Platt: /kiːm̩/
Verb
Sülven: kie·men
[1]
Koort Koort wiesen
Wikipedia
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
Botanik
plattdüütsch:
en Kien utbillen
düütsch:
keimen
nedderlandsch:
kiemen
engelsch:
germ
sprout
Bispelen:
Ik heff ehrgüstern Kars seiht un nu is se al kiemt.
Bild, dat de Ünnerbedüden illustreert
Tom Brenner, CC BY-SA 4.0

Verbformen:

Infinitiv:
kie­men
PPP:
kiemt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kiem
du kiemst
he/se/dat kiemt
wi kiemt
ji kiemt
se kiemt
Vergangen Tiet:
ik kiem
du kiemst
he/se/dat kiem
wi kie­men
ji kie­men
se kie­men
Perfekt:
ik bün kiemt
du büst kiemt
he/se/dat is kiemt
wi sünd kiemt
ji sünd kiemt
se sünd kiemt
Kunjunktiv:
ik kiem
du kiemst
he/se/dat kiem
wi kie­men
ji kie­men
se kie­men
Imperativ:
kiem!
kiemt!

Dubbelwöör:

kienen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.