Utspraak op Platt: /kvakəln/
Verb
Sülven: qua·ckeln
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
snacken ahn sik veel Gedanken to maken
düütsch:
quasseln
daherreden

Verbformen:

Infinitiv:
qua­ckeln
PPP:
qua­ckelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik qua­ckel
du qua­ckelst
he/se/dat qua­ckelt
wi qua­ckelt
ji qua­ckelt
se qua­ckelt
Vergangen Tiet:
ik qua­ckel
du qua­ckelst
he/se/dat qua­ckel
wi qua­ckeln
ji qua­ckeln
se qua­ckeln
Perfekt:
ik heff qua­ckelt
du hest qua­ckelt
he/se/dat hett qua­ckelt
wi hebbt qua­ckelt
ji hebbt qua­ckelt
se hebbt qua­ckelt
Kunjunktiv:
ik qua­ckel
du qua­ckelst
he/se/dat qua­ckel
wi qua­ckeln
ji qua­ckeln
se qua­ckeln
Imperativ:
qua­ckel!
qua­ckelt!

Tohoopsett Wöör:

verquackeln
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.