Utspraak op Platt: /sabəln/
Verb
Sülven: sab·beln
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He hett sabbelt un sabbelt un ik kunn keen Woort seggen.
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Dat Kind hett sik op’t Hemd sabbelt.

Verbformen:

Infinitiv:
sab­beln
PPP:
sab­belt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik sab­bel
du sab­belst
he/se/dat sab­belt
wi sab­belt
ji sab­belt
se sab­belt
Vergangen Tiet:
ik sab­bel
du sab­belst
he/se/dat sab­bel
wi sab­beln
ji sab­beln
se sab­beln
Perfekt:
ik heff sab­belt
du hest sab­belt
he/se/dat hett sab­belt
wi hebbt sab­belt
ji hebbt sab­belt
se hebbt sab­belt
Kunjunktiv:
ik sab­bel
du sab­belst
he/se/dat sab­bel
wi sab­beln
ji sab­beln
se sab­beln
Imperativ:
sab­bel!
sab­belt!