Utspraak op Platt: /ɪnbɾɛɪ̯kn̩/
Verb
Sülven: in·bre·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He is in’t Ies inbraken.
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
in­bre­ken
PPP:
in­bra­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik breek in
du bri­ckst in
he/se/dat bri­ckt in
wi breekt in
ji breekt in
se breekt in
Vergangen Tiet:
ik bröök in
du bröökst in
he/se/dat bröök in
wi brö­ken in
ji brö­ken in
se brö­ken in
Perfekt:
ik bün in­bra­ken
du büst in­bra­ken
he/se/dat is in­bra­ken
wi sünd in­bra­ken
ji sünd in­bra­ken
se sünd in­bra­ken
Kunjunktiv:
ik bröök in
du bröökst in
he/se/dat bröök in
wi brö­ken in
ji brö­ken in
se brö­ken in
Imperativ:
breek in!
breekt in!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: in + breken