Utspraak op Platt: /klɔːtəɾɪç/
Adjektiv
Sülven: kla·te·rig
klateriger klaterigst
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
He süht man klaterig ut in’t Gesicht.
[3]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Klater + -ig