Utspraak op Platt: /kɾøːy̯ɡɐn/
Verb
Sülven: krö·gern
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
krö­gern
PPP:
krö­gert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik krö­ger
du krö­gerst
he/se/dat krö­gert
wi krö­gert
ji krö­gert
se krö­gert
Vergangen Tiet:
ik krö­ger
du krö­gerst
he/se/dat krö­ger
wi krö­gern
ji krö­gern
se krö­gern
Perfekt:
ik heff krö­gert
du hest krö­gert
he/se/dat hett krö­gert
wi hebbt krö­gert
ji hebbt krö­gert
se hebbt krö­gert
Kunjunktiv:
ik krö­ger
du krö­gerst
he/se/dat krö­ger
wi krö­gern
ji krö­gern
se krö­gern
Imperativ:
krö­ger!
krö­gert!

Etymologie:

Woort afleidt von: Kröger