Utspraak op Platt: /ɡnɛːtɐn/
Verb
Sülven: gne·tern
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
afhackt Luden afgeven
düütsch:
Bispelen:
He leet een flegen, dat dat man so gnetert.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
[3]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
gne­tern
PPP:
gne­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik gne­ter
du gne­terst
he/se/dat gne­tert
wi gne­tert
ji gne­tert
se gne­tert
Vergangen Tiet:
ik gne­ter
du gne­terst
he/se/dat gne­ter
wi gne­tern
ji gne­tern
se gne­tern
Perfekt:
ik heff gne­tert
du hest gne­tert
he/se/dat hett gne­tert
wi hebbt gne­tert
ji hebbt gne­tert
se hebbt gne­tert
Kunjunktiv:
ik gne­ter
du gne­terst
he/se/dat gne­ter
wi gne­tern
ji gne­tern
se gne­tern
Imperativ:
gne­ter!
gne­tert!
Identische Wöör ››› gnetern ❔︎