Utspraak op Platt: /aflɔːm̩/
Verb
Sülven: af·la·ven
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­la­ven
PPP:
af­laavt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik laav af
du laavst af
he/se/dat laavt af
wi laavt af
ji laavt af
se laavt af
Vergangen Tiet:
ik laav af
du laavst af
he/se/dat laav af
wi la­ven af
ji la­ven af
se la­ven af
Perfekt:
ik heff af­laavt
du hest af­laavt
he/se/dat hett af­laavt
wi hebbt af­laavt
ji hebbt af­laavt
se hebbt af­laavt
Kunjunktiv:
ik laav af
du laavst af
he/se/dat laav af
wi la­ven af
ji la­ven af
se la­ven af
Imperativ:
laav af!
laavt af!
Infinitiv:
af­la­ven
PPP:
af­laavt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik laav af
du laavst af
he/se/dat laavt af
wi laavt af
ji laavt af
se laavt af
Vergangen Tiet:
ik laav af
du laavst af
he/se/dat laav af
wi la­ven af
ji la­ven af
se la­ven af
Perfekt:
ik heff af­laavt
du hest af­laavt
he/se/dat hett af­laavt
wi hebbt af­laavt
ji hebbt af­laavt
se hebbt af­laavt
Kunjunktiv:
ik laav af
du laavst af
he/se/dat laav af
wi la­ven af
ji la­ven af
se la­ven af
Imperativ:
laav af!
laavt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + laven