Utspraak op Platt: /dɾɪftɪç/
Adjektiv
Sülven: drif·tig
driftiger driftigst
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
aktiv, ieverig
düütsch:
betriebsam
eifrig
nedderlandsch:
ijverig
nijver
engelsch:
active
busy
Bispelen:
Wat büst du vonmorgen al so driftig?
[2]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
in de Laag to swemmen oder passiv dorbi to swemmen/to drieven
düütsch:
treibend
flott
nedderlandsch:
drijvend
engelsch:
adrift
floating
Bispelen:
Dat Schipp weer in’t Dock, aver nu is dat wedder driftig.
Op Helgoland is en driftigen Container an Land spöölt.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Drift + -ig

Tohoopsett Wöör:

seedriftig stranddriftig
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.